Afgelopen vrijdag was de Runderkamp Lounge, het restaurant in het voetbalstadion, weer geopend. Hier zat o.a. een soosploeg van de ouwe Wir War. Na het diner kregen de witte en de zwarte brigade veel complimenten. Ik zat naast een ouwe kennis voetbal te kijken met wiens schoonvader ik in een bestuur had gezeten. We hadden dezelfde bloedgroep en raakten al vrij snel vrij intensief aan het praten over de ups en downs van ons voorbije leven, onze huidige interesses en dat een optimistische levensvisie ook wel handig is in deze periode. Covid en oorlog was een rode draad in ons gesprek, hoe we aankeken tegen de Poetin partij in de gemeente, maar bovenal hadden we het over muziek en de gedeelde concerten die we bezocht hadden. En hoe we ’s avonds bij een wijntje nog steeds kunnen genieten van onze favoriete bands. Het smadelijke verlies van de FC liet ik over me heen komen. Na de match ben ik keihard een paar prachtige platen gaan draaien en mijmerde over promotie en over de verkiezingen. Nu maar hopen dat de FC zich vrijdag tegen ADO kan herpakken.
