Na een turbulent weekje waarin technische, organisatorische en financiële aspecten van de voetbalclub uit en te na zijn besproken, was het zondag de beurt aan het voetballende aspect van de FC. Vijand Go-Ahead had een vak vol supporters mee genomen. Ze stonden gelijk als Volendam en komen net uit de eredivisie. Vanwege de tegenvallende resultaten was hun trainer al vervangen en zijn er enkele aankopen gedaan, in tegenstelling tot Volendam. Ons elftal was super gemotiveerd en in het veld een half uur tactisch superieur, wat resulteerde in een 2-0 voorsprong. Toen Schouten uit viel met een gebroken neus moest het elftal weer zijn weg vinden en kwamen we, mede door een eigen doelpunt, 2-3 achter. Maar wie dacht dat de motivatie weg zou zakken had het pittig mis. De wedstrijd veranderde in een krankzinnig spektakel, de adrenaline spatte van het veld af. Antwi en Kevin Stroo maakten 4-3. De supporters werden wild en bij de spelers kwam er enorme ontlading na dit ongekend staaltje doorzettingsvermogen. Gezien al de commotie en emotie van de afgelopen week stond ik met tranen in mijn ogen te juichen als een klein kind. Vrijdag aanstaande krijgt de FC “de bovenste” Fortuna Sittard op visite. Met deze inzet en motivatie hoop ik oprecht dat ze de eerste plaats in de derde periode behouden.
