Ik kreeg deze week een mail van een moeder wiens dochter n.a.v. een biologie les vegetariër wilde worden. De moeder wilde graag weten hoe ik hier over dacht. Ik schreef haar dat we hier niets aan kunnen doen omdat dit een individuele beslissing is. Waar we wel wat mee doen, is zo veel mogelijk verantwoord vlees verkopen. Dat er ± 15 jaar geleden nog 10.000 slagers waren en nu nog maar 1700 heeft veel te maken met zo goedkoop mogelijk voeren en verwerken van vlees op een industriële manier door de supermarkten. Dat leidt wel eens tot foutjes bij de supermarkten, zoals recent de paardenvlees-affaire en de E.coli-bacterie die aangetroffen werd in het supermarktvlees. Vroeger had je biologie les om de hoek, de bakker was bakker, de slager was slager, de melkboer de melkboer en aaltjes moest je gewoon villen. Een wake-up call was de vraag in de klas waar melk vandaan komt. „Uit een pak“was het antwoord. Mede hierdoor zijn er allerlei initiatieven ontstaan, zowel lokaal als regionaal, om aan voorlichting te gaan doen. Wij geven bijvoorbeeld rondleidingen aan leerlingen van basisscholen om te zien hoe wij werken. 3 tot 4% van Nederland is vegetariër of veganist. Vlees is een luxe en wij kennen na de oorlog veel welvaart die zich nu vertaald na al die jaren van welzijn. Met soms religieus fanatisme hangen zogenaamde „welzijnsfanaten“ een nieuw geloof aan, met als uitwas het „Animal Liberation Front“ die als terreurbeweging verboden is in Nederland. Als klein slagertje aan de rand van het IJsselmeer proberen wij krampachting stand te houden tegen het geweld van supermarkten en activisten. Wij organiseren vaak initiatieven die het vertrouwen in de „gewone“ slager moeten ondersteunen om zo weerstand te bieden tegen dit soort bedreigingen.
Wim Runderkamp
