Ik stond vorige week een dag voor de klas. Bij de slagersvakschool in Rijswijk mocht ik enkele wetenswaardigheden vertellen over het uitoefenen van het slagersvak. Er zaten drie leraren en circa vijfentwintig leerlingen in de klas. Ik had een mooie presentatie gemaakt van wat wij dagelijks meemaken, doorspekt met enkele anekdotes. De klas was lekker kritisch en ze daagden me uit met hun vragen, want ze lieten zich niets op de mouw spelden. Er waren momenten dat ik de gedachte had dat ik dit vaker wilde doen. Gewoon erg leuk en bijzonder leerzaam. In de pauze hadden de leraren het over de aanstaande staking. Ze vonden dat de oplossing die was geboden niet blijvend was. Eigenlijk werden ze met de financiële injectie die de minister voor ogen had met een kluitje het riet ingestuurd, want volgend jaar zitten ze dan weer met hetzelfde probleem. Wij, als middenstanders, kennen dit niet en daarom was het leuk om er bij te zitten. Na de pauze hield ik nog een les over allerlei organisatorische uitdagingen die de leerlingen in de slagerij tegen konden komen. Er was ook iemand die vroeg of ik een visie had op de toekomst van de slagerij. Toen heb ik gevraagd of ze een keer een bezoek aan onze slagerij in de Van Baarstraat willen brengen, want daar staat een slagerij van de toekomst die al werkelijkheid is geworden.
