Het moet me nog even van het hart. Ik ben onder de kerketoren bij Ouwe Wullempie geboren. Mijn bap zat op het kerkkoor, mijn vader en mijn ome Wullem de Poddeworst ook. Vanaf mijn wieg ging ik naar de nachtmis. In het begin was dit een uitputtingsslag van 3 missen achter elkaar. Het hoogtepunt van Kerstmis was als we een stalletje hadden neergezet en ik voor dit stalletje kerstliedjes mocht zingen. In de kerk volgde de Openbaring, de hele kerk bulderde dan met het koor mee op de tonen van “Stille nacht, heilige nacht” en “De herdertjes lagen bij nachte” . Nog steeds rollen de kippenvellen over mijn lijf en staan de tranen in mijn ogen als ik met Kerstmis in de kerk zit en het orgel begint deze liederen in te zetten. Het mag niet meer?! De Nederlandse bisschoppen erkennen dat deze liedjes ontbreken op de lijst van traditionele vroomheidsliederen. Volgens norbertijn Joost Jansen, die onze volendammer kerkboekjes drukt in Heeswijk-Dinther, mochten de populaire liedjes absoluut niet meer afgedrukt worden in de kerkboekjes. De nieuwe lijst is dwingend. De tactiek is om de liedjes uit te laten sterven. Na 20 jaar heeft er een stille dood van onze (mijn ook) favoriete kerstliedjes plaatsgevonden. Onze katholieke kerk staat bekend om zijn prachtige rituelen en Kerstmis is er daar een van. De kerk zit dan ook bomvol, voor de rest staan ze op Volendam meer leeg dan vol. Kunnen de bisschoppen zich niet ergens anders druk over maken! Gelukkig is de Paus tevreden met de Nederlandse aanpak van kindermisbruik in de kerk.
Wim Keur
PS De teksten van Stille nacht, heilige nacht en De herdertjes lagen bij nachte komen in de winkels te liggen.
