Na weken van plannen maken en elkaar motiveren was het eindelijk zover. Alle spullen in kasten, lades en rekken zouden kritisch worden doorgenomen om deze vervolgens bij de vuilnis te zetten, aan de handbal te geven of aan hobbyisten te schenken. We gaan niet op marktplaats. Dat hebben we ooit een keer gedaan, toen kwam er een jonge vrouw aan de deur die we nog kenden als klein meisje en toen hebben we het maar weggeven. De opruimwoede had flink bezit genomen en gaf een flinke stoot adrenaline! Stoelen, pannen, vazen, tentje, kleding, alles werd kritisch doorgenomen. Video’s , CD’s en LP’s werden bekeken en gesorteerd voor de handbal. Maar dan komen de papieren, foto’s, rijmpjes van vader- en moederdag, oude rapporten en verdwaalde foto’s… alle woede en adrenaline verdwijnen dan als sneeuw voor de zon. Alles wordt bekeken, gelezen en gesorteerd. Het “weet je nog” is niet van de lucht. Oude herinneringen worden opgehaald, soms met tranen in mijn ogen. Op een gegeven moment klonk toen: “zullen we maar stoppen, we kunnen morgen of overmorgen wel verder gaan hoor”. Toch hopen we met deze actie enige verlichting te brengen in de nutteloze dingen die in de loop der jaren verzameld zijn. Ik had ook nog 6 heilige beelden, die staan nu in de tuin zo lang het mag!
